Ky rasti i Bregoviçit dhe një vale reagimi i disa prej personazheve publikë në rrjetet sociale na tregoji qartë sesa sipërfaqësorë dhe hipokritë jemi si shoqëri në tërësi. S’dua të merrem fare me atë që përfaqëson këngëtari serb. A është ai një antishqiptar apo jo?! Në çdo rast ai në Shqipëri vjen si këngëtar, jo si paramilitar. Vjen për të kënduar dhe jo për parrulla poltike. Dhe duke parë këtë debat publik që ka shpërthyer për prezencën e Bregoviçit në Shqipëri, sigurisht me ose pa dashjen e tij (nëse do e marrim në kontekst qëllimkeq ai prapë e arriti objektivin), shqiptarët po grinden mes tyre një serb, sikurse ka ndodhur në kohëra. Në Prishtinë e Tiranë shqiptarët grinden mes tyre për serbët, e serbët shohin teatër falas me grindjen tonë. Dua të ndalem pak te patriotët tanë të ketejshëm kufirit, të cilët e dinë fort mirë se tema të tilla kanë ndjeshmëri kryesisht populist e dhe përdorin ato jo se ua ndjen shumë për Bregoviçin, por se kanë nevojë për vëmendje e protagonizëm. Ta lëmë pak Bregoviçin dhe kalojmë në disa realitete që kërkojnë vërtetë patriotizëm dhe angazhim dhe jo dëngla me statuse në rrjetet sociale, sa herë vjen në Shqipëri ndonjë këngëtar grek a serb. Ku struken këta atdhetarët e patriotë

(e) kur është fjala për problemet jetike për shqiptarët?! Nuk pretendohet të organizojnë e dalin në protestë në rrugë, se janë të zënë tërë ditën me hallin e shtimit të ndjekësve në FB e Instagram. Fjala vjen ku është reagimi i këtyre patriotëve për sigurinë ushqimore, për ajrin e ndotur, për ujin e pijshëm, për sigurinë rrugore që po merr etë njerëzish sikur të ishim në luftë?! Pse nuk revoltohen a solidarizohen këta pseudoatdhetarë për kushtet e pleqve në azile e për fëmijët jetimë?! Kur ka qenë hera e fundit që të ishin bashkë për një kauzë jetike për popullin, për veten e vendin e tyre. Personalisht as nuk kam ndonjë simpati për Bregoviç dhe as nuk e kuptoj dhe ftesën për të, se mund të kishte plot zgjidhje të tjera. Por ama kjo vala pseudonacionaliste është e neveritshme. Ne po bëhemi njëlloj si serbët në këtë rast, po mbjellim urrejtje dhe ndasi, në vend se të promovojmë paqe dhe qytetari. Arti e sporti i bashkon dhe duhet t’i bashkojë popujt e kombet, jo të mbjellë përçarje e cila induktohet në mënyrë spekulative nga politika. Në këtë valë pseudopatriotike janë përzier fatkeqësisht kërpudhat e rrjeteve sociale që mbijetojnë me pseudokauza dhe një pjesë tjetër që gjendet gjithnjë e angazhuar për inerci. Patriotizmin kemi mundësi ta shfaqim për 365 ditë të vitit për një qeverisje më të mirë, por nuk e bëjmë, për një jetesë më të mirë, por nuk e bëjmë, për një siguri jete më të madhe, por nuk e bëjmë, për një ekonomi, shëndet e arsim më kualitativ, por nuk e bëjmë, për një shtet me më shumë dinjitet por nuk e bëjmë. Dhe kur nuk bëjmë asgjë nga këto kapemi pas një qimeje për ta bërë tra dhe mbi këtë tra, të rrinë sipër patriotët proletarë që i bashkon kazua si pseudoatdhetarë. Histori e pakuptimtë e arsyeshme dhe krejtësisht e rrejshme. Bregoviç do vijë e ikë, dhe ne thjeshtë do mbetemi viktimë e shprehjes: Nacionalizmi është streha e fundit e maskarenjve, duke i bërë një shtojcë edhe e hipokritëve dhe pseudopatriotëve(ve) të neveritshëm.

VERITAS.COM.AL