Emanuel Pietrobon

Shtetet e Bashkuara janë tronditur nga revolta më mbresëlënëse dhe e gjerë sociale në historinë e saj të fundit,ndezur nga prania e elementeve racore. Brutaliteti policor kundër minoriteteve,i përfaqësuar ikonikisht nga vdekja e George Floyd, ndezi protesta të cilat më pas u shndërruan në plaçkitje dhe përleshje me forcat e rendit, duke zbuluar ekzistencën e një problemi tjetër serioz në shoqërinë amerikane: dhuna .

Dy janë entitetet që kanë kontribuar në mënyrë fondamentale per ngritjen e karakterit të përplasjeve,duke i bërë ato të organizuara në një mënyrë shkencore dhe duke lejuar shpërndarjen kapilare në të gjithë territorin kombëtar: lëvizja sociale, ” BlackLives Matter ” (Blm) dhe grumbullimi radikal i majtë njohur si “Antifa”.

Protestat për George Floyd

Dhuna buroi nga vdekja e George Floyd, një 46-vjeçar afro-amerikan që vdiq në Minneapolis më 26 maj në mes të ditës, para syve të turmës dhe kamerave të tyre të celularit, pasi një oficer policie i vuri me forcë gjurin e tij në qafë për më shumë se pesë minuta. Kjo levizje rezultoi fatale: Floyd pushoi së marrë frymë dhe fjalët e tij të fundit ” I can’t breathe” (Nuk marr dot frymë), ngjallën indinjatën e tillë që të shtyjë dhjetëra mijëra njerëz të pushtojnë rrugët në çdo pjesë te vendit, nga Minneapolis në Los Angeles, nga Washington DC në New York.

Përleshjet dhe plaçkitjet e dhunshme ndodhën dhe u regjistruan në metropolet më të mëdha, siguria fizike e vetë Shtëpisë së Bardhë dhe banorëve të saj u kërcënua nga përplasjet midis demonstruesve dhe oficerëve të zbatimit të ligjit natën e 31 majit, dhe imponimi i shtetrrethimit dhe hyrja në skene e Gardës Kombëtare ishin të pashmangshme.

Bilanci i trazirave, që nga 1 qershori, është një buletin i vërtetë lufte: në 15 shtete është thirrur Garda Kombëtare, për një total prej mbi 5 mijë trupash në rrugë, më shumë se 5 mijë njerëz janë arrestuar, në 12 qytete të mëdha zbatohet shtetrrethimi.

Roli i BLM

Blm ka luajtur një rol kryesor në koordinimin e protestave që nga vdekja e Floyd dhe po e çon komunitetin afro-amerikan në revolte në të gjithë vendin, duke qenë prapa organizimit të marshimeve dhe mobilizimeve, shpesh rezultuar në dhunë, kudo ku komunitetet e zeza janë të pranishme, siç janë Chicago, Dallas, New York, Las Vegas, Los Angeles dhe Minneapolis.

Ndërsa hyrja në skenë e lëvizjes Antifa ka ndihmuar në shndërrimin e protestave në një kryengritje të vërtetë në shkallë kombëtare, duke bërë që administrata Trump të vlerësojë kualifikimin e grumbullimeve radikale të majta si organizata terroriste, BLM po kryen një funksion paralel por plotësues: bindja e afro amerikanëve për t’u bashkuar me moton trazuese, kudo ku ata jetojnë dhe duke i spostuar nga një qytet në tjetrin nëse është e nevojshme, për të zgjeruar sa më shumë anarkinë sociale, nga bregu në breg.

BLM gjithashtu luajti një rol unik në ndërkombëtarizimin e protestave, duke shfrytëzuar rrjetin e saj të aleancave dhe bashkëpunimeve me organizatat antifashiste dhe radikale të majta aktive në pjesën tjetër të Perëndimit për të organizuar mobilizime kundër brutalitetit policor dhe racizmit dhe solidaritetit ndaj Afro-amerikanëve në qytetet kryesore të Kontinentit të Vjetër, Australi dhe Zelanda e Re.

Lobizmi i BLM ka prodhuar rezultate të jashtëzakonshme sepse, duke i vjedhur skenën pandemise, është duke bindur pakicat dhe aktivistët antiracistë për të marrë kontrollin e shesheve perëndimore: nga Londra në Auckland, nga Berlini në Perth dhe Bruksel, madje dhe në teatrot e ndjeshme si banlieu francez ka shenja të mobilizimeve të ardhshme. Efekti i përgjithshëm mund të jetë inflamator, sepse vendet që përfunduan në axhendën e BLM ndajnë histori të bashkëjetesës së vështirë ndëretnike me Shtetet e Bashkuara, pakicat e spikatura dhe trazirat frekuente.

Objektivat, ideologjia,dimensioni

BLM lindi në 2014 si një lëvizje apolitike dhe jopartiake e denoncimit shoqëror, me një përbërje afro-amerikane, që synonte ngritjen e vetëdijes për opinionin publik amerikan dhe ndërkombëtar, industrinë e argëtimit dhe botën politike mbi brutalitetin e supozuar etno-centrik të forcave të rendit të SHBA. Edhe pse kjo tezë është hedhur poshtë nga të dhënat e disponueshme mbi aktivitetin e policisë,lehtesisht të shikueshme nga publiku, dhe kritikuar edhe nga eksponentë të komunitetit afro-amerikan, si Deroy Murdock, fituesi i padiskutueshëm i betejës së narracioneve është padyshim Blm.

Ngjarja ujëmbledhëse ishte vdekja e Trayvon Martin, një 17-vjeçar afro-amerikan që vdiq në 26 shkurt 2012 pas një përleshje me George Zimmermann, një roje vullnetare e zones. Në verën e vitit të ardhshëm,Zimmermann u lirua nga akuzat dhe në Twitter filloi të qarkullojë hashtag #BlackLivesMatter,nga e cila,lëvizja më vonë, mori emrin e saj.Sidoqoftë,BLM lindi zyrtarisht vetëm në vitin 2014 pas vdekjes së dy afro-amerikanëve të tjerë: Michael Brown dhe Eric Garner.

Dhe është pikërisht vdekja e Brown që ka shenjtëruar transferimin e BLM nga rrjeti në rrugë. Qyteti i Fergusonit, vendi i vrasjes, pas ngjarjes u zhyt në anarki sociale për një vit të tërë,duke regjistruar revota dhe trazira të përhershme nga gushti 2014 deri në gusht 2015. Kryengritja e Fergusonit tregoi se kush ishte potenciali i brendshëm i Blm për shkak të ndërkombëtarizimit të protestës deri në Londër, të cuar perpara atje nga “Stand Up To Racism” dhe nga radikalët e krahut të majtë “London Revolution Revolutionaries”, dhe solidaritetin me protestuesit te shprehur nga bota e spektakit, sportit, etj. nga Amnesty International, dhe nga Kombet e Bashkuara.

Ngjashëm me lëvizjen Antifa, Blm nuk ka një strukturë hierarkike dhe të territorizuar, nuk ka një udhëheqje të njohur dhe të njohshme, megjithëse ka aktivistë që merren me dhënien e vizibilitetit lëvizjes, dhe veprojnë në vend dhe jashtë përmes celulave autonome, por komunikuese , të cilët përdorin rrjetin si platformën e tyre kryesore për dialog dhe koordinim. Trait d’union e grupeve që e quajnë veten pjesë të galaktikës Blm është ideologjia.

BLM-të, nga Shtetet e Bashkuara në Australi, kanë si objektiv luftën kundër centrizmit te bardhë të shoqërive perëndimore, nga të cilat brutaliteti policor, ndarja hapësinore, pabarazitë ekonomike midis grupeve etnike dhe racizmi institucional do të ishin shprehjet kryesore dhe më të dukshme. Ndërsa në Uashington, BLM përqendron përpjekjet e saj për të mbrojtur të drejtat e afro-amerikanëve, në Canberra dhe Wellington protesta e BLM kundër diskriminimit anti-aborigjen(vendasve), ashtu si në Londër fokusi është në trajtimin e pabarabartë midis anglezeve të bardhë dhe atyre me origjine afro-karaibike.

Duke qenë qelizat komunikuese me njëra-tjetrën, një episod racizmi që ndodhi në New York mund të veprojë si një detonator për shpërthimin e protestave të solidaritetit në Sidnei dhe Frankfurt nga homologët e pranishëm atje, madje edhe në mungesë të tensioneve të fundit në këto vende, që është vetëm ajo që po ndodh këto ditë. Fuqia destabilizuese e BLM është pra shumë e lartë pasi është e aftë të eksportojë kriza ndërkufitare në të gjitha vendet e prekura nga tensionet ndëretnike dhe multikulturore.

Racizmi vazhdon të jetë dhe përfaqësuar shtyllën themelore të identitetit dhe aktiviteteve të BLM, por vitet e fundit ka pasur një zgjerim të gamës së tyre të veprimit, gjithnjë në emër të mbrojtjes së të shtypurve, gjë që ka çuar në bashkimin me kauzën të lëvizjeve homoseksuale dhe antisioniste, në protestat e të cilave BLM tani janë mysafirë të përhershëm. Në të dy rastet, bashkimi në luftë është i justifikuar duke konsideruar diskriminimin ndaj pakicave seksuale dhe kunder palestinezëve përkatësisht si manifestime të supremacizmit të bardhë dhe aparteidit.

Një fushë tjetër në të cilën BLM ka hyrë në skenë është ambientalizmi radikal. Në Mbretërinë e Bashkuar, aktivistët e BLM bashkëpunojnë me “ Wretched of the Earth “, një grup ekologjik që po lufton për të dhënë një gjurmë etnike në debatin për klimën, duke kritikuar “ Extinction Rebellion ” më të njohur, për fokusin e kufizuar kushtuar dëmit të shkaktuar te njerëzit me ngjyre nga ngrohja globale.

Rrezikshmeria

Siç e kam shkruar tashmë, Blm gëzon një potencial të jashtëzakonshëm mbizotërues destabilizues transnacional, por është në Shtetet e Bashkuara që shkalla e kërcënimit është më e lartë se diku tjetër, siç zbulohet nga kryengritja e qëndrueshme e Fergusonit, nga veprimet shqetësuese gjatë zgjedhjeve presidenciale të 2016 (gjë që në një rast bëri që Donald Trump të anulojë një miting për shkak të rrezikut të lartë të aksidenteve) dhe përfshirjes më të fundit në trazirat pas vdekjes së George Floyd.

Ajo që lindi si një lëvizje proteste shoqërore e frymëzuar nga vlerat e rezistencës jo të dhunshme dhe synonte ngritjen e vetëdijës kundër brutalitetit të policisë, u shndërrua shpejt në një entitet të përbërë nga elementë ekstremistë, ashtu si Antifa, dhe kjo shtyu Byrone Federale te Hetimit (FBI) për të rritur aktivitetet e mbikëqyrjes në qarqet fizike dhe virtuale të lidhur me galaktikën Blm duke filluar nga 2017.

Aktivizmi i Blm ka patur pasoja të konsiderueshme sociale dhe kulturore, duke kontribuar në rilindjen e nacionalizmit dhe supremacizmit të zi dhe përhapjen kapilare të siglave radikale të majta që do të shfrytëzonin ombrellën e luftës kundër brutalitetit policor për të kryer krime të urrejtjes .Eshtë rasti, për shembull, i Huey P Newton Gun Club në Dallas, një “grup vetëmbrojtjeje”, aktivitetet e të cilit përfshijnë patrullimin e lagjeve të zezakeve, dhe Guerilla Mainframe,e njohur se është bërë grupi i parë që u përfshi në kategorine e Bie.

BIE është sigla me të cilën identifikohen Black Identity Extremists (Ekstremistët e identitarizmit të zi) dhe shfaqet për herë të parë në një raport zyrtar të FBI-së të 3 gushtit 2017, dërguar më pas në mijëra departamente policie për qëllime informacioni. Sipas materialit të mbledhur nga policia federale, dhuna e Fergusonit çoi në fillimin e një epoke të re për marrëdhëniet interraciale dhe, më në detaje, për marrëdhëniet midis njerëzve të zinj dhe zbatimit të ligjit. Blm kishte një efekt të dëmshëm në të gjitha këto, duke popullarizuar idenë se këta të fundit janë angazhuar në një luftë kundër të parës, duke nxitur një valë identitarizmi të zi, të krahasueshme me suprematizmin e bardhë për kërcënimin dhe aftësinë për të kryer akte eklatante.

Por midis Bie dhe supremacistëve të bardhë,do të kishte një ndryshim të thellë thelbësor: te paret nuk kërkonin “luftë racore”, të paktën jo si objektiv parësor, pasi ata janë më të interesuar të godasin policët.

Mbështetja e brendshme dhe ndërkombëtare

Blm ndërtoi një rrjet gjigant mbështetës kombëtar dhe ndërkombëtar brenda një kohe shumë të shkurtër, të dobishem dhe funksional për promovimin planetar të axhendës së saj dhe për popullarizimin e tezës së rreme të brutalitetit policor etno-centrik. Një rol themelor në fitoren e betejës së narracioneve, madje edhe përpara numrave të pakundërshtueshëm, është luajtur nga fakti se është një çështje ekstremisht e ndjeshme, e lidhur dhe e lidhshme me të kaluarën e vështirë të afro-amerikanëve në Shtetet e Bashkuara, nga skllavëria deri në segregacion.

Për Blm nuk ishte e vështirë të fitonte mbështetjen e fytyrave kryesore të sportit, nga Shoqata Kombëtare e Basketbollit (Nba) deri në Lidhjen Kombëtare të Futbollit (Nfl), qe nga viti 2016 filluan të bojkotojnë këndimin e himnit kombëtar, si një gjest solidariteti kundër racizmit dhe brutaliteti policor, duke sjellë kujtesën e amerikanëve në vitet e protestave simbolike të ndjekësve të pushtetit të zi.

I consensi più importanti, però, Blm è riuscito ad ottenerli da una parte del mondo politico, ossia dal Partito democratico. Sebbene i rapporti non siano stati privi di incomprensioni e tensione, come l’interruzione di un discorso di Bernie Sanders a Konsenset më te rëndësishme, megjithatë, Blm arriti t’i marrë nga një pjesë e botës politike, domethënë nga Partia Demokratike. Megjithëse raportet nuk kanë qenë të keqkuptimeve dhe tensioneve, siç është ndërprerja e një fjalimi të Bernie Sanders në Seattle më 8 gusht 2015 nga aktivistët e Blm, Demokratet kane tentuar të kalojnë valën e pakënaqësisë së zezë që nga fillimi. Fillimi i dialogut ishte miratimi i një rezolute të Democratic National Committee (Komitetit Demokratik Kombëtar) që sanksiononte mbështetjen zyrtare për Blm, nënshkruar në ditët pas incidentit të Seattle.

Siç shkrova, Blm nuk ka një strukturë të centralizuar por kjo nuk është pengesë për filantropinë e privatëve, të rinj dhe të moshuar, të interesuar të mbështesin kauzën dhe që hapin periodikisht mbledhjen e fondeve dhe bëjnë donacione. Në ditët e protestave për George Floyd, 16 organizata kanë hapur mbledhje fondesh në favor të betejës së fundit të Blm: paguani lirimin me kusht të të arrestuarve. Minnesota Freedom Fund, vetëm, ka mbledhur 20 milion dollarë që prej fillimit të trazirave, duke marrë para nga fytyrat e mëdha të Hollywoodit, siç janë aktorët Seth Rogen, Steve Carell dhe Don Cheadle, dhe nga personazhe muzikorë, siç janë këngëtarët Janelle. Kehlani dhe Noname.

Në të njëjtat ditë në të cilat star system u mobilizuan për të ndihmuar Blm, aktivistja e njohur politike afro-amerikane Candace Owens, ndër më të njohurat “Blacks for Trump” në qarkullim, ka leshuar akuza serioze kundër George Soros, duke ringjallur teoritë e vjetra në lidhje me përfshirjen e tij në financimin e lëvizjes Antifa dhe Blm. Sipas Owens, BLM kishte marrë 33 milion dollarë vitet e fundit nga Fondacioni Shoqëria e Hapur e manjatit dhe spekulatorit hungarez.

PolitiFact u përpoq të hedhë dritë mbi çështjen, duke arritur në përfundimin se nuk ka prova të financimit të drejtpërdrejtë për Blm por që, në të njëjtën kohë, nuk mund të mohohet një lidhje sepse Fondacioni Shoqëria e Hapur ka bërë donacione për një numër të subjekteve bashkëpunuese në mënyrë aktive me lëvizjen, siç është britanikja Release Lead, e cila vetëm në vitin 2018 mori rreth 280 mijë dollarë si dhuratë dhe e cila pret dhe organizon në mënyrë periodike eventet e Blm Uk. Prandaj, akuzat e Owens mund të mos jenë plotësisht të pabazuara.

Produkti i Blm: pushteti i zi

Origjina ideologjike e Blm mund të gjurmohet në vitet e trazuara 60, dekada e kryengritjes kundërkulturore që ndryshoi përgjithmonë fytyrën e shoqërive perëndimore, duke shënuar fillimin e një tensioni të gjatë, të mundimshëm dhe jo pa tensione sociale dhe ndër brezash, që pati si qëllim përfundimtar zhdoganimin e të drejtave LGBT, ardhjen e post-krishterimit dhe venjen në pikpyetje te idesë së “civilizimit perëndimor” dhe gurthemeleve të tij: feja, kultura, aspektet etno-racore.

Në rastin e Shteteve të Bashkuara, revolucioni kulturor i viteve 1960 çoi në fundin e segregacionit racor, fillimin e luftërave për çlirimin seksual, lindjen e lëvizjeve për legalizimin e drogës, shfaqjen e së Majtës së Re (New Left)dhe zgjerimi i lëvizjeve të reja fetare dhe shoqërore, siç janë sektet New Age dhe hipitë, të karakterizuara nga një venë e fortë anti-sistem dhe në rebelim kundër “vlerave tradicionale”.

Dhe është pikërisht brenda kësaj epoke historike që mund të gjenden prodromat e BLM, e cila nuk do të ishte e gabuar nëse merret në konsideratë evolucioni natyror i eksperimenteve anteriorë që i përkisnin galaktikës së pushtetit të zi, si Pantera e Zeze.

Tensionet midis dy Amerikave, asaj të wasp dhe te zezakëve, nuk u zvogëluan në vitet pas mbarimit të ndarjes racore dhe kjo lejonte organizatat që promovojnë ideologjinë e pushtetit të zi të mos binin buzë rrugës, por, përkundrazi, të përhapen. Rastet më emblematike përfaqësohen nga Panterat e reja të Zeza dhe Kombi i Islamit. Blm është, pra, pika e fundit e uljes së një gjashtëdhjetë vjet trazirash kulturore që kurrë nuk ka vdekur me të vërtetë; ajo thjesht ka alternuar fazat e aktivitetit dhe pasivitetit.

Polarizimi gjatë epokës së Obamës

Vitet e fundit, më saktësisht që nga fillimi i epokës së Obamës, shoqëria amerikane është përballur me ndryshime shumë të thella: polarizimi ekonomik dhe shoqëror është rritur në mënyrë dramatike,së bashku me kristalizimin e tensioneve ndëretnike, ndërsa e majta e moderuar ,të ashtuquajturit “liberalë”, është interesuar nga një radikalizëm ideologjik që ka zhvendosur ambiciet, axhendën dhe diskursin politik në pozicione gjithnjë e më ekstremiste.

Kjo, të paktën, është teza e Qendrës Kërkimore Pew, sipas së cilës trashëgimia kryesore e dy presidencave të Obamës ka qenë rritja e polarizimit politik, e shkaktuar nga elektoratet ekstreme të majta dhe të djathta dhe gjithçka që kjo përfshin në nivelin e marrëdhënieve shoqërore, klasore dhe midis etnive. Shkurt, në vitet e epokës së Obamës pati një ndarje të konsiderueshme sociale, të ngjashme në ashpërsi dhe madhësi me atë të viteve 1960, manifestimet më elokuente të të cilave ishin rritja e ndarjeve ndëretnike, e cila çoi në lindjen e BLM dhe kthimin e nacionalizmit të zi në skenë, protestat shoqërore të lëvizjeve të tilla si Occupy Wall Street, dhe formimin e dy ekstremizmeve te kundërta në stilin e viteve të plumbit italian: ekstremit të djathtë,përfaqësuar nga ringjallja e supremacizmit të bardhë, dhe e majta, e përfaqësuar nga shfaqja e Antifës.

VERITAS.COM.AL/