Zhvillime të reja në betejën rreth autenticitetit të 65 skicave të piktorit Van Gogh: shtëpia botuese Seuil sulmon muzeun Van Gogh të Amsterdamit.

Këtë të hënë, shtëpia botuese Le Seuil njoftoi në një komunikatë për shtyp dëshirën për “të marrë dëmshpërblimin për dëmin moral që pësuan nga fushata keqëdashëse dhe e pabazuar” nga ana e muzeut të Amsterdamit, pa saktësuar modalitetet.

Në 15 nëntor, Le Seuil botoi një vepër njëherësh në shumë vende: një bllok me skica të pabotuara më parë nga piktori Vincent Van Gogh (1). Ato vijnë nga faqet e bardha të një libri llogarish të Kafenesë së stacionit të trenit, që frekuentohej nga piktori, ku figurojnë 65 skica parapërgatitore për punët e realizuara prej tij gjatë dy viteve “vendimtare” midis Arlesit dhe  Sen-Remisë.

Të pasigluara, por të atribuuara Van Gogut, sipas Le Seuil. Blloku, i titulluar “Brouillard d’Arles” (Mjegulla e Arlesit), ka qenë objekt, gjithmonë sipas Le Seuil, i një “pune të vërtetë shkencore” me qëëlim që të provohej autenticiteti i tyre. Ngritja e embargos botërore ndaj botimit që i riprodhon në fac-simile mbështetet në garancinë shkencore të tre ekspertëve: historianëve të artit Bogomila Welsh-Ovcharov dhe Ronald Pickvance, përkrah Franck Baille, zbulues i blloqeve, raportues i kësaj çeshtje në Le Seuil, dhe pronar i një salle shitjesh.

“Gabime topografike të habitshme”

Replika e menjëherëshme nga muzeu Van Gogh i Amsterdamit, në mes të nëntorit: në këto skica, për ekzistencën e të cilave ata ishin në dijeni që në 2008, ka “gabime topografike të habitshme”, “nuk ka evolucion” midis dy periudhave të Arlesit dhe San Remisë dhe një stil “monoton, të ngathët dhe pa shpirt”. Muzeu i cilëson, në një komunikatë, “imitime” dhe studimin e kryer nga ekspertët e Mjegullës si “intuitiv” dhe të “lehtë”.

E dëmshme për shtëpinë botuese franceze, e cila për t’i shoshitur polemikat propozon alternativeën e debatit publik. Në 30 nëntor, tjetër komunikatë, botimet e Seuil mësojnë “të habitur” se muzeu Van Gogh i Amsterdamit “e refuzon ofertën që ata i kanë bërë për të organizuar së bashku një debat publik midis ekspertësh”, dhe e akuzojnë muzeun se po kryen një “fushatë denigrimi sistematike”.

Artileria e rëndë

Në këtë katrahurë, një shtëpi e vogël botuese, Pleine Page publikon “ekspertizën stilistike” të një artisti të trazuar, Pierre Marie de Bat (2). I shtyrë vetëm nga “spontaneiteti” i tij, ai e bën nul në tetë faqe përkatësinë e këtyre “veprave” nga Vincent Van Gogh. Përmes një studimi krahasues “edhe pse përmbledhës”, sipas mendimit të vetë autorit, midis dy skicave, Branches de fleurs d’amandier (Degë lule bajamesh) të 1890, nga muzeu Van Gogh dhe Étude d’une branche d’amandier (Studim i degë bajamesh), datuar në të njëjtin vit dhe emërtuar kështu nga ekspertët e Seuil në përmbledhjen Le Brouillard d’Arles, artisti arrin në një konkluzion pa ekuivoke. Atribuimi Van Gogh-ut i skicave të gjetura sipas tij “flet për inkompéetencë, ryshfetmarrje dhe abuzim”.

Skica të “gjetura” për Le Seuil, “imitacione” për muzeun Van Gogh, shtëpia botuese nxjerr sot artilerinë e rëndë. E mërzitur nga muzeu hollandez që as që pranon të diskutojë për autenticitetin e pretenduar të “imitacioneve” përveçse përmes shkëmbimeve të komunikatave, shtëpia botuese publikon sot në faqen esaj zyrtare përgjigjen e ekspertit të saj Bogomila Welsh-Ovcharov. Nëntëmbëdhjetë faqe kundër-sulmi që rimarrin pikë për pikë zonat e errëta të kësaj Mjegulle:  topografinë, natyrën e bojës, etj.

_______

(1). Van Gogh, Le Brouillard d’Arles, carnet retrouvé (Mjegullat e Arles, bllok i gjetur).

(2). Van Gogh, de Pierre Marie

Veritas.com.al/