Frrok Çupi
Të tretët pritet të shfaqen në 2 mars në bulevardin e Tiranës, përballë ngrehinës tre- katesh që u ndërtua për një ambasadë provizore Sovjetike. Kategoria e këtyre ndryshon nga viktimat e Republikës së Dytë dhe të Republikës së Parë. Këta janë të ngrefosur, nuk e njohin veten për viktima, por hyjnë në kategorinë e budallenjve dhe hajdutëve. Kjo është kategoria që niset për udhë, ‘të dalë çfarë të dalë’. Por kjo është edhe kategoria më e pa shpresë.
Presidenti i Republikës që i ka thërritur në bulevard, bën mëkatin e fundit me këta: Do t’i shtypë e do t’i përdhosë edhe një herë, për herë të fundit.
Presidenti Ilir Meta, që vjen nga fshatrat e Skraparit, me këtë rast thyen edhe kodet e fshatit të tij ku ‘kufoma’ nuk përdhoset. Në krahina të tjera të vendit, sidomos në Veri, kodi është edhe më i mprehtë: ‘Viktima’ përkujdeset nga autori, kthehet me kokë nga lindja e diellit dhe njoftohet familja. Ilir Meta, ironikisht, ka zgjedhur që viktimat e tij t’i mbledhë në bulevard, aty nga akshami, kur nuk ka as diell, asgjë të qartë. Në një ‘muzg’ prej gati tre dekada, Ilir Meta i ka rrjepur viktimat e tij, që janë mijëra herë më shumë se sa këta të kategorisë që do të shfaqen në bulevard. Iliri nuk kishte bërë kurrë punë në jetë, por punën e parë e nisi si ‘shule i udhëheqjes së lartë’, fillimisht si deputet, pastaj kryeministër, pastaj kryetar parlamenti, pastaj president. Nuk pati kohë një sekondë që të numëronte viktimat. Shumicës i vuri mbi kokë ministra dhe nëpunës xhahilë që vidhnin për ‘të; të tjerë i plaçkiti në dritë të diellit, me gjakun e njerëzve ndërtoi vila dhe pasuri pa fund, ndërtoi televizione, grabiti floririn- pasuri e kombit. Pastaj i vrau në bulevard dhe në rrëpirat pas Dajtit. Pastaj përhapi imazhin e një lideri halldup e të pa pikë kulture, si një farë e keqe për modelin e të rinjve. Në politikë ndërtoi ‘sektin acid’ që djeg çdo vlerë, çdo pronë, çdo kulturë…
Viktima të Ilir Metës u bënë të gjithë për tre dekada. Por në bulevard, në 2 mars, do të vijnë budallenjtë dhe hajdutët; i ka thërritur për të mbrojtur me ta b… e vet. Këta e dinë, por rrinë aty si mburojë mishtore.
Këtu është kapërcyer edhe kodi zakonor: Tani Meta po i përdhos edhe viktimat e fundit të kësaj kategorie të shkretë. Ligjet ndërkombëtare të ndalojnë t’i përdhosësh të sëmurët për mend apo me leprozë, të marrët dhe perversët.
Aq më keq që presidenti e bën krimin në emër të ‘Republikës’.
Viktimat e Republikës së Parë:
Ata ishin të kategorisë së pafajshme. Vinin nga ferri komunist, e ku ta dinin se po shkonin në një tjetër ferr si komunizmi. As dinin ç’ është prona, as dinin ç’ është e drejta. Lidershipi i vitit 1996 e kapi ‘mrekullinë’ dhe luajti rolin që bëjnë edhe sot trafikantët e srianëve: U marrin 700 euro për deri në Mal të Zi, i lënë në Fier e u thonë ‘arritët në Podgoricë’.
Kështu u tha Republika e parë viktimave: U mblodhi gjithçka kishin nëpër xhepa, i këshilloi të shisnin shtëpitë e çfarë kishin deri edhe mishin e bardhë, prapë ua mblodhi paratë nëpër piramida…’dhe ditën e fundit i hodhi në luftë kundër njëri tjetrit. Në vitin 1997 u vranë rreth 3000 vetë dhe u plagosën 20 mijë, thesari i shtetit mbeti me vetëm 17 milionë lekë, u thërritën ndërkombëtarët për të ruajtur ‘paqen mes viktimave’. Ajo ishte Republika e parë, që në reportazhet e medias u konsiderua si ‘Republika e Gangsterëve’. Republika i kishte mashtruar njerëzit se ‘paratë tuaja janë të pastra’, por as që mund të fajësoje as edhe një viktimë. Të paktën nuk ishin budallenj, kjo është ‘fisnikëria’ e Republikës së Parë, që nuk shkeli miza, por shkeli jetë njerëzish!
Viktimat e Republikës së Dytë:
Këta janë akoma gjallë dhe në luftë; kjo është kategoria.
Mund të mos fitojnë, mund të fitojnë përsëri xhelatët, por po humbën këta nuk mund të quhen viktima. Këta që ecin më këmbë, flasin me vete, mallkojnë veten, mendohen kë të vrasin në derën e gjykatës, kanë humbur pronë e drejtësi, kanë groposur fis e familje sado që trashëguan për gjithë jetën…. Këta që ecin më këmbë, pa e shijuar asnjë ditë Drejtësinë, kanë harruar mekanizmat hitlerianë të ‘gjykatësve të plepave’, të ligjit të reformës agrare në epokë demokratikase, të zaptimit të tokës dhe gojës prej militantit të partisë. Nëse edhe kësaj here viktimat humbin përballë makinës së tmerrshme politike e shtetërore që ua solli ‘gijotinën’, atëherë pasardhësit nuk kanë pse vijnë në këmbë të tyre. Sipas llogarive gjyqësore çdo shqiptar është në konflikt trefish me tjetrin.
Aleatët e mëdhenj të kombit, Shtetet e Bashkuara dhe Bashkimi Evropian, kanë përgatitur Drejtësinë e Re, e cila o fiton e fitojnë viktimat, o humb dhe varrosen viktimat…
Kjo është beteja. Ata që bënë namin në këtë vend, ata gjuajnë mbi Aleatët dhe Drejtësinë. Edhe vetë presidenti i Republikës ka deklaruar se ‘do të vdes si hero anti- amerikan, alias Allende’.
Por as viktimat e Republikës së Parë as të Dytë nuk janë të sëmurë të neurozës; këta i solli tragjedia që i ndodhi kombit pas tragjedisë së komunizmit.
Të sëmurët kanë mbetur për Republikën e Tretë…
VERITAS.COM.AL/