Sa për të ndryshuar pak, palestinezët dhe izraelitët janë në konflikt dhe normalisht publiku i gjerë injoron se cili nga dy antagonistët ka të drejtë. Për mua populli hebre ka të drejtë dhe unë përpiqem të shpjegoj pse. Të gjithë e dinë ose duhet ta dinë që Jeruzalemi u shkatërrua në vitet 70 pas Krishtit dhe se banorët e tij u detyruan të linin vendin e tyre në mënyrë që të luftonin për të mbijetuar në vende të tjera. Për 2000 vjet të ashtuquajturit njerëz të zgjedhur janë persekutuar dhe as nuk ia vlen të kujtohet se çfarë ka ndodhur në kohën e sundimit nazist: një tragjedi e njohur, mbi të cilën nuk meriton të përhapet një vel i harresës.
Në vend të kësaj, duhet të mbahet mend se të përndjekurit me mizori të egër në një moment të caktuar vendosën të ktheheshin në tokën e premtuar tani të pushtuar nga palestinezët. Për ta bërë këtë, ata blenë një sasi të madhe metra katrore toke që historikisht kishte qenë e tyre. Izraeli nuk lindi falë koncesionit të mirë të zotërve në kefiah, të cilët paguanin shumë për territoret në të cilat u vendos një bërthamë e rëndësishme e hebrenjve në hapësirën e disa viteve, të cilëve më vonë ju bashkuan shumë të tjerë. Me vështirësi ata fituan të drejtën për ta konsideruar veten shtet. Cdo gje eshte ne rregull. Në vitin 1948 shtetet përreth u përpoqën të asgjësonin Izraelin. Fituan Hebrenjtë.
Shumë palestinezë, siç u ndodh atyre që humbin pasi kanë shkaktuar një konflikt, fushuan jashtë kufijve duke strehuar dëshira për hakmarrje të ushqyera nga vendet islamike të rrethinave si dhe nga OKB dhe Bashkimi Evropian. Një pakicë palestinezësh e patën të përshtatshme të punonin dhe të jetonin krah për krah me izraelitët. Fatkeqësisht, një shtet palestinez nuk është krijuar kurrë, dhe ky detaj jo i papërfillshëm në planin afatgjatë ka gjeneruar fërkime që shpesh rezultuan në luftëra të vërteta në të cilat morën pjesë kombe të ndryshme të Lindjes së Mesme, duke u përpjekur të shkatërronin – fshinin nga harta gjeografike – çdo gjurmë sioniste. Ata kurrë nuk kanë pasur sukses sepse hebrenjtë janë shumë të fortë dhe të përgatitur nga Zoti madje edhe ushtarakisht, por çdo dy nga tre prej tyre duhet të mbrojnë veten nga sulmet (madje edhe të një natyre terroriste) të armiqve historikë. Këto ditë sulmet janë duke u zhvilluar sulme te egra që e detyrojnë Jeruzalemin të përgjigjet me agresivitet të njejtë.
Problemi është gjithmonë i njëjti, nuk ka ndryshuar për më shumë se gjysmë shekulli: fjala është gjithmonë e njëjta, për ta copëtuar Izraelin, për ta bërë atë një grumbull rrënojash. Operacion i destinuar të dështojë, sepse hebrenjtë janë shumë të përparuar nga pikëpamja kulturore dhe teknike dhe sipas mendimit tonë, janë të aftë të fitojnë përsëri. Ne e urojmë atë me gjithë zemër. Rroftë Ylli i Davidit. Ne jemi në anën e civilizimit dhe jemi të bindur që Islamizmi është sinonim i prapambetjes, ndërsa ne e dimë që Izraeli meriton admirim për atë që, mes kaq shumë vështirësish, ka arritur të bëjë me shumë dinjitet dhe zotësi.
VERITAS.COM.AL