Nga: Francesca Salvatore

Takimi midis Joe Biden dhe Vladimir Putin është një takim i patinuar, megjithëse dikush, si fisniku Matthew Rojansky, drejtor i Institutit Kennan të Qendrës Woodrow Wilson, është gati të vërë bast se “këta djem do të bëhen miq”. Raundet e para, raundet më të shkurtra midis dy homologëve, përfunduan pas pak më pak se dy orësh së bashku, duke shkuar vetëm pak përtej orarit. Një lloj nxehjeje me pjesëmarrjen e Ministrit të Jashtëm Rus Sergej Lavrov dhe Sekretarit të Shtetit të SHBA Antony Blinken.

Dhe për shkak se fjalët janë të rëndësishme, takimi filloi me Joe Biden i cili përcaktoi Shtetet e Bashkuara dhe Rusinë si “dy fuqi të mëdha”, një ngritje e dukshme e statusit të Moskës, e degraduar në një fuqi rajonale në epokën e Obamës. Në vijim, një sherr midis fotoreporterëve dhe gazetarëve, të gatshëm për të përjetësuar përshëndetjen midis dy gjigantëve, të spërkatur me buzëqeshje të tensionuara, kontakte të rralla me sy dhe fraza të rastit të tilla si “Unë e di që keni bërë një udhëtim të gjatë dhe keni shumë punë” ose “takohemi më mirë ballë për ballë”. Pas takimit të ngushte, takimi i zgjatur u zhvillua, vetëm me një raund dhe jo me dy siç paten frikë fillimisht, i cili përfundoi pak pas orës 5.00 pasdite me kohën lokale, shumë përpara orarit të pretenduar.

Konferenca për shtyp e Vladimir Putin

Konferenca të veçanta për shtyp për të dy udhëheqësit, gjatë të cilave flasin kryesisht për opinionet e tyre publike. I pari flet Vladimir Putin, i shtytur menjëherë nga shtypi ndërkombëtar. Pa pasion, konkret, herë-herë cinik, ai luan ping pong me gazetarët: nën frymën e whatabout-izmit, do të thoshin amerikanët.

“Asnjë armiqësi dhe shpirt konstruktiv”, keshtu e ka portretizuar udhëheqësi rus takimin, duke cituar menjëherë dosjerin e Ukrainës: deklaron se e diskutoi atë vetëm pak, duke arritur në përfundimin se e ardhmja e zonës është e lidhur ngushtë me paketën e Minskut. Ajo qe ështe stresuese, tema e stabilitetit strategjik: “Shtetet e Bashkuara dhe Rusia kanë një përgjegjësi të veçantë”, fillon ai duke theksuar se të dy fuqitë janë, mbi të gjitha, fuqitë bërthamore. Dhe referenca shkon menjëherë te starti i ri: një vendim i mençur, sipas Putinit, për të zgjatur konsultimet për pesë vjet të tjera. Ne po shkojmë drejt krijimit të komiteteve ndërqeveritare, që do të paracaktojnë komponentet, road map dhe datat dhe vendet e takimeve të ardhshme. Çështja e sigurisë kibernetike është delikate: gjithashtu në këtë aspekt Putini deklaron nevojën për negociata në të ardhmen: megjithatë, ai i kthen mbrapsht akuzat se ka komplotuar sulme të ngjashme kundër SH.B.A.-së, të cilat duket se vijnë kryesisht nga Kanadaja, Mbretëria e Bashkuar dhe Amerika Latine.

Mbi rastin Navalny, Putin citon nervin e zbuluar të Guantanamos, duke u mbyllur fort mbi këtë argument duke deklaruar se disidenti thjesht kishte shkelur ligjin rus. Putin vazhdoi: “Njeriu në fjalë shkoi jashtë për t’u kuruar. Sapo shkoi në spital ai tregoi videot e tij në internet … Ai me vetëdije donte të shkelte ligjin. Ai bëri pikërisht atë që donte të bënte. Pra, çfarë lloj diskutimi mund të kemi? ” I shtytur mbi klimën shtypëse ndaj mbështetësve të Alexey Navalnyt, Presidenti rus Vladimir Putin u përgjigj duke folur për demonstratat e Black Lives Matter në

Shtetet e Bashkuara dhe kryengritjen në Kapitol në 6 Janar. “Jemi silidarë me atë që po ndodh në Shtetet e Bashkuara, por nuk duam që kjo të ndodhë në Rusi,” tha Putin.

Siç pritej, ishte parashikuar hyrja e ambasadorëve, me sa duket në ditët e ardhshme. Asnjë ftesë në Shtëpinë e Bardhë, të paktën tani për tani: Putin kthehet në shtëpi, barazim, këtë herë.

Konferenca e shtypit e Joe Biden

Presidenti Biden, siç pritej, tha se qëllimi i takimit ishte të rindërtonte marrëdhënie ” te qëndrueshme dhe të parashikueshme” midis Rusisë dhe Shteteve të Bashkuara. Banori i Shtëpisë së Bardhë dakordon me tonet e qeta dhe konstruktive të takimit, por mbi të gjitha në aspektin e tij praktik: nën flamurin e “interesit të ndërsjellë dhe sigurisë në botë”. Biden shtrin dorën mbi udhëheqjen morale ndërkombëtare që ka qenë duke duke bërë emër gradualisht në muajt e fundit. Për këtë arsye çështja e të drejtave të njeriut shfaqet së pari: “axhenda ime nuk është kundër Rusisë por për Amerikanët” dhe akoma “do të vazhdoj t’i ngre këto çështje sepse ka të bëjë me atë që jemi”.

Ndryshe nga Putini, Biden theksoi se ai kishte diskutuar në një mënyrë shumë të hollësishme për kontrollin e armëve, duke u konverguar drejt një dialogu për stabilitetin strategjik: këtu rrjedh ideja e formimit të një ekipi ekspertësh dhe diplomatësh të cilët do të vazhdojnë bisedimet në aspektet shumë teknike, si dhe politike. Gjithashtu mbi sigurinë kibernetike Biden theksoi nevojën për të ndërmarrë veprime të përbashkëta kundër kriminelëve të këtij lloji: prandaj nevoja për të krijuar një këshill ekspertësh që mund të mbrojë reciprokisht infrastrukturat vitale për të dy vendet dhe, për më tepër off limits. E frikshme edhe idea e veprimeve të përbashkëta kundër Vendeve të treta që po i bëjnë krimet kibernetike fokusin e veprimit të tyre jashtë vendit.

Biden citon gjithashtu teatrot e ndryshme të konflikteve, në të cilat interesat ruse dhe amerikane përfundojnë në fërkime: Siria, me nevojën për të sjellë atje ushqim dhe paqe; nevoja për të kufizuar përshkallëzimin bërthamor në Iran; ideja për ta mbajtur Arktikun një zonë bashkëpunimi dhe jo konfliktuoz; mbrojtja e të ardhmes se Afganistanit nga kërcënimi terrorist. Dhe pastaj përsëri, ideja e mbrojtjes së integritetit territorial të Ukrainës dhe frika e përbashkët për Bjellorusinë.

Siç pritej, lajmi i vërtetë sot është se samiti u zhvillua dhe se ai u mbyll pa asnjë sensacion. Sigurisht, nuk është viti 1985 dhe të dy udhëheqësit nuk janë aspak të krahasueshëm me Reagan dhe Gorbacov. Tonet pajtuese, argumentet e përgjithshme, argumentet e pergjithshme tradhtojnë vullnetin pragmatik për t’u takuar përsëri pa ndërprerë komunikimet: shtatëdhjetë vjet më pas, vija e kuqe vazhdon të ketë psenë e saj.

VERITAS.COM.A