Frrok Çupi/

Vetëm motivi i titullit të shkrimit është marrë nga kënga e famshme e kënduar prej Tefta Tashkos: “Kur më vjen burri nga stani…, kur më vjen”…

… Jo, edhe një element tjetër qenka marrë nga kënga, elementi “Burri…” nga stani… Janë edhe stanet- element tjetër.

Ilir Meta që po shëtit nga stani në stan maleve të Shqipërisë, që nga fillimi i Korrikut, është ‘burri i Shtetit dhe i zonjës Republikë’. Prandaj njësoj si gruaja pret burrin t’i vijë në votër, edhe Shqipëria pret kryetarin e shtetit që t’i vijë në qendër, aty ku e përcakton Kushtetuta e Republikës. Inkursioni kaq i gjatë, nga mali në mal, gjithë verën e vjeshtën, nuk i ka hije burrit të shtetit. Të duket burri si kalama- gërxhe mbi gërxhe e pemë mbi pemë.

Dihet se një burë shteti, nga burrat e modës së këtij shekulli, ka për qëllim që të shtiret sikur ‘e do popullin’ edhe aty ku urinojnë bagëtitë, por mashtrimi kaq i gjatë nuk ka lezet. Kur populli i vuajtur po të shikon që ti bën qejf ograjeve të fshatit, me  muaj të tërë, atëherë ai nuk të ka ‘xhan’, e kupton se ia ke me hile.

Pse ‘burri i shtetit’, Ilir Meta, mbeti maleve të Veriut- kjo dihet pse ndodh… Por pse kaq gjatë. Edhe me pak kohë e me pak gjë, presidenti i Republikës mund të kishte dëshmuar se ‘unë e dua Veriun” dhe se nuk jam si qeveria me prejardhje hoxhaiste që ‘s’do me e pa me sy malësorin’. Vërtet Iliri e ka demagogjinë po aq të madhe  sa edhe burra- shtetasit e tanishëm, edhe pse ky di ta mbulojë disi; por nuk do të duhej të dilte nga zyra kaq gjatë. Në një shtet normal modern, qeveria ose opozita mund t’i kishin kërkuar dorëheqjen ose t’i kishin zënë zyrën presidentit…

Kryetari i shtetit dhe kryetari i qeverisë (sidomos) nuk e kanë veten në dorë, as nazet e tyre, as qejfet e tyre, as mashtrimet e tyre…, ata duhet të jenë në krye të detyrës 24/24 orë; qoftë edhe formalisht. Presidenti i Republikës e ka nisur shëtitjen në male që në të hyrë të verës  dhe akoma nuk ka zbritur në zyrë as tani që po hyjmë në vjeshtën e dytë. E nisi me Kelmendin, pastaj në Plavë, pastaj në Guci, pastaj në Vuthaj, Rugovë e Bogë, pastaj në Bjeshkët e Nemuna e Qerem të Tropojës… Nga kudo ka dërguar fotografi; disa njerëz  të devotshëm i kanë shkruar me anth: “ore, pse ngjitesh aq lart, se është rrezik”, por ai nuk ka dashur të dijë…

Dje, pardje e par-si- pardje është ngjitur prapë në Qerem, në rrugët e Qeremit, dhe në Tropojë… Në Tropojë takoi një përmetar dhe shkoi për t’i dërguar një mesazh ish- presidentit Sali Berisha që është nga Tropoja… Po pse kaq nga larg; zoti Meta e ka zyrën vetëm 100 metra linear larg zyrës së zotit Berisha…

Apo po luhet ndonjë politikë: ‘ti n’at mal e unë n’kët mal”? Artistët që po protestojnë për Teatrin e Tiranës, në fakt, kanë gjetur një motiv politik: I kanë çuar fjalë presidentit Meta se ‘po na ndihmon duke mos kaluar ligjin e Teatrit’, gati- gati t’i thonë “rri atje nalt ti se na jena këtu poshtë”… Po vallë të jetë kjo arsyeja që zoti Meta nuk po zbret nga malet, me qëllim që t’u rrijë larg punëve të pista të politikës?…

Atëherë pse kemi ‘punëtorët ‘e Republikës, siç është presidenti dhe qeveria?  A janë që të na shërbejnë, që të pastrojnë pisllëqet edhe kur i bëjnë vetë….

O zot sikur të kishim arritur në këtë marrëdhënie popull- shtet?

Nuk jemi si në epokën e  këngës së Tefta Tashkos. Ajo e kishte pastruar oborrin dhe vetëm priste burrin që ai të shijonte pastërtinë e saj dhe ‘fustanin që i bënte ferr- ferr- ferr”. Janë ngatërruar kohë fustani e kohë kolere, por ‘burri i shtetit’ na duhet në zyrë.

VERITAS.COM.AL/