Guy Faulconbridge/ Janar 31, 2020,

LONDER, 31 Janar (Reuters) – Mbretëria e Bashkuar lë Bashkimin Evropian të Premten për një të ardhme të pasigurt mbi Brexit, lëvizjen e saj më të rëndësishme gjeopolitike që nga humbja e perandorisë dhe një goditje ndaj 70 vjet përpjekjesh për të krijuar unitetin Evropian nga shkatërrimi i dy luftërave botërore.

Vendi do të rrëshqasë tutje një orë para mesnatës nga klubi të cilit ju bashkua në 1973, duke u transferuar në tokën e askujt të një periudhe tranzicioni që ruan anëtarësimin për të gjithë, përveç emrit deri në fund të këtij viti.

Në një goditje, BE-ja do të privohet nga 15% e ekonomisë së saj, shpenzuesit te saj më të madh ushtarak dhe kapitalit financiar ndërkombëtar në botë të Londrës. Divorci do të formësojë fatin e Mbretërisë së Bashkuar – dhe do të përcaktojë mirëqenien e tij – për brezat që do të vijnë.

“Ky është momenti kur agimi prishet dhe sipari ngrihet për një akt të ri,” do të thoshte kryeministri Boris Johnson në një fjalim në televizion, megjithëse ka dhënë disa të dhëna për planet e tij pas Brexitit përtej fjalëve frymëzuese.

“Ky është agimi i një epoke të re,” do të thoshte Johnson, një nga udhëheqësit kryesorë të fushatës “Leave” në vitin 2016.

Përtej simbolikës së kthimit të saj mbrapsht mbas 47 vjet anëtarësim, shumë pak do të ndryshojnë në të vërtetë deri në fund të vitit 2020, koha deri në të cilën Johnson ka premtuar të krijojë një marrëveshje të gjerë të tregtisë së lirë me BE, bllokun më të madh tregtar në botë.

Për përkrahësit e tij, Brexit është një ëndër “dite pavarësie” për një Mbretëri të Bashkuar qe jam mbath nga ai që ata e dënuan si një projekt të mbizotërimit gjerman,qe po falimenton 500 milionët e popullsise se tij.

DIS-MBRETERIA E BASHKUAR

Referendumi i qershorit 2016 i Brexit tregoi një komb të ndarë më shumë se Evropa dhe nxiti shpirtin e kërkimit për gjithçka, nga shkëputja dhe emigrimi tek kapitalizmi, perandoria dhe Britanizmi modern.

Kaq e rëndë ishte shkrirja mbi Brexit sa që aleatët dhe investitorët mbetën të çuditur nga një vend që për dekada ishte shfaqur si një shtyllë e sigurt e stabilitetit ekonomik dhe politik perëndimor.

Në shtëpi, Brexit ka testuar fijet që lidhin së bashku Mbretërinë e Bashkuar: Anglia dhe Uellsi votuan të linin bllokun por Skocia dhe Irlanda Veriore votuan të qëndrojnë.

Kështu në “Ditën e Brexitit”, disa do të festojnë dhe disa do të qajnë – por shumë Britanikë nuk do të bëjnë asnjërën.

Johnson do të kryesojë një takim të kabinetit në Sunderland, qyteti i parë që deklaroi mbështetje për largimin nga BE në referendumin e qershorit 2016. Mbështetësit e Brexit do të festojnë në Sheshin e Parlamentit ndërsa disa kundërshtarë të Brexit gjithashtu do të mblidhen.

Një Union Jack në ndërtesën e Këshillit Evropian në Bruksel do të ulet në oren 7 pasdite të Premten, dhe do heqë flamujt e vendeve jo të BE-së.

Parlamenti Evropian planifikon të vendosë një prej flamujve të tij britanikë në Shtëpinë e Historisë Evropiane, një muze aty pranë i historisë së kontinentit që nga Revolucioni Francez i 1789.

Pas dështimit të përsëritur të ” Remainers” për të bashkuar, organizuar ose fituar zgjedhjet, shpresa kryesore e eurofileve është se impakti ekonomik i largimit do të bindë një gjeneratë të re të komplotoje një rrugë kthimi në vathë.

Me pikëllim, pak mbështetje për Brexit dhe madje edhe shpresë për kthim, Evropianët nga të gjithë 27 anëtarët e mbetur të BE-së i kanë dhënë lamtumirën.

“Më vjen shumë keq që Mbretëria e Bashkuar po iken. Unë mendoj se është një gjë shumë, shumë e keqe për Evropën, për Mbretërinë e Bashkuar, për gjithçka”, tha Sara Invitto, nga Milano. “Mirupafshim!”.

VERITAS.COM.AL/