Piktori, dekan dhe profesori i njohur i Universitetit të Arteve, Ardian Isufi deklaron tërheqjen nga Partia Demokratike dhe të gjitha nagazhimet ndaj saj. “I zhgënjyer dhe me keqardhje, sot jam i bindur të tërhiqem nga PD”, shkruan ai, i nxitur siç thotë dhe nga Kuvendi i kësaj force politike në 17 korrik.

“Tashmë jam i qartë që këtë situatë nuk e ka prodhuar vetëm zoti Basha por edhe një tufë e madhe funksionarësh në PD apo antarë kryesie që duhet të ishin dorëhequr shumë kohë më parë dhe që aktualisht janë të ezauruar në debatin publik dhe nuk i thonë më asgjë mbështetësit të djathtë apo votuesit shqiptar, por që nëpërmjet një “klani me tipare arkaike” mbajnë peng çdo orientim të ri apo nismë bashkëkohore brenda kësaj partie… shto këtu edhe një administratë që e ka zëvendësuar rolin e saj primar me politik-bërjen e kulisave, dhe si i thonë asaj fjalës së urtë popullore: “është bërë bishti më i rëndë se sqepari”, shkruan ndër të tjera Ardian Isufi.

Pas Kuvendit Kombëtar të PD, pati shumë zëra që reaguan dhe e quajtën atë një “Teatër Absurd”, nga vetë radhët e demokratëve. Madje, disa nga figurat kritike me Lulzim Bashën nuk u zjodhën si anëtarë.

Deklarata e plotë e profesor Ardian Isufit:

Të nderuar demokratë,

I zhgënjyer dhe me keqardhje, sot jam i bindur të tërhiqem nga PD dhe angazhimet e mia ndaj saj. Me fisnikëri mendoj të vazhdoj rrugën time politike si i pavaruar. Jashtë një strukture partie që vetëm i kam shtuar vlerat me imazhin tim si person publik!

Ky nuk është thjesht një reflektim pas kuvendit të PD apo atmosferës së krijuar në parti me një elitë të sforcuar. Ajo që kam kuptuar qartë është se insistimi im për të kontribuar në evidentimin e një “alternative të re të djathtë” për sinergji dhe marrdhënie me publikun në një frymë bashkëkohore nuk është realisht prioritet i kësaj partie, sesa thjesht po kthehet një kopje e shëmtuar të partisë-shtet që sot është në pushtet!

Tashmë jam i qartë që këtë situatë nuk e ka prodhuar vetëm zoti Basha por edhe një tufë e madhe funksionarësh në PD apo antarë kryesie që duhet të ishin dorëhequr shumë kohë më parë dhe që aktualisht janë të ezauruar në debatin publik dhe nuk i thonë më asgjë mbështetësit të djathtë apo votuesit shqiptar, por që nëpërmjet një “klani me tipare arkaike” mbajnë peng çdo orientim të ri apo nismë bashkëkohore brenda kësaj partie… shto këtu edhe një administratë që e ka zëvendësuar rolin e saj primar me politik-bërjen e kulisave, dhe si i thonë asaj fjalës së urtë popullore: “është bërë bishti më i rëndë se sqepari”

Kuptohet që edhe “hienat” e Universitetit të Arteve pranë PD-së e kanë realizuar me malinjitet të plotë përfoljen mbi figurën time, sepse thënë thjesht: “mediokriteti nuk e pranon risinë”!

Ndoshta tërheqja ime nga Partia Demokratike mund të duket një “asgjë” në kushtet në të cilat ndodhet sot. Gjithësesi, përgjatë këtyre viteve i kam dhënë shumë kësaj partie, duke sakrifikuar gjithçka që lidhej me imazhin tim si artist dhe intelektual në çështjet publike. Asnjëherë nuk ndjeva asnjë mbështetje në këmbim edhe pse kohë pas kohe kam propozuar projekte avangardë në shërbim të modernizimit të Partisë Demokratike dhe të djathtës në tërësi.

Më në fund tashmë kam kuptuar se janë ngushtuar hapsirat për elitat, në një parti që kohë mē parë ishte elitë!