Papa Françesku donte që katekizmi i Kishës Katolike të ndryshohej: dënimi me vdekje bëhet i papranueshëm për çdo rrethanë

Nga: Giuseppe Aloisi 

Papa Françesku përsërit një “jo” të vendosur ndaj dënimit me vdekje.

“Ati i Shenjtë Françesku, në Fjalën e tij me rastin e njëzetepesë vjetorit të botimit të Kushtetutës Apostolike, Fidei Depositum, me të cilën Gjon Pali II shpalli Katekizmin e Kishës Katolike, ka kërkuar nëse mund te riformulohej mësimi mbi dënimin me vdekje, me qëllim për të permbledhur më mirë zhvillimin e doktrinës ndodhur në këtë pikë në kohët e fundit “.Per ta shkruar, ishte Kardinali i ri Luis Ladaria, një jezuit dhe prefekt i Kongregatës për Doktrinën e Besimit, i cili mori  apelin e bërë nga Papa argjentinas. Kleriku që zëvendësoi Kardinal Mueller u be kardinal në Mbikëqyrjen e fundit.

U riformulua kështu Art. 2267 i katekizmit. E gjitha,- kanë dashur  të specifikojnë nga Selia e Shenjtë,- ka ardhur në vazhdimësi me papët e mëparshëm. Lloje me reflektime mbi temën e bërë nga Shenjti Gjon Pali II. “Teksti i ri –ka vazhduar ne fakt Ladaria – duke ndjekur gjurmët e mësimit të Gjon Palit II në Evangelium vitae, pohon se shtypja e jetës së një krimineli si ndëshkim për një krim, është i papranueshëm sepse bën një tentative ndaj dinjitetit të personit, dinjitetit që nuk vjen duke humbur edhe pas kryerjes së krimeve shumë te renda “.

E reja më thelbësore qëndron në prezantimin e faktit se “ndërgjegjësimi mbi papranueshmërinë e dënimit me vdekje” është “rritur” në dritën e Ungjillit. “” Ungjilli – ka nënvizuar ne tekstin e publikuar kreu i ish-Zyrës së Shenjtë – në fakt, ndihmon për të kuptuar më mirë rendin krijues që Biri i Perëndisë ka marrë, pastruar dhe sjellë në plotësi “.

Por si ishte formulimi i mëparshëm? Siç raportohet edhe nga Vatican Insider, art. 2267, para këtij rishikimi dashur nga Bergoglio, mbështetëse se “mësimi tradicional i Kishës nuk përjashton, marjen përsipër ne konstatimin e plotë të identitetit dhe përgjegjësisë së fajtorit, përdorimin e dënimit me vdekje, kur kjo te ishte mënyra e vetme e praktikueshme për të mbrojtur në mënyrë efektive jetën e qenieve njerëzore nga agresori i padrejtë “.

Me pare rastet e trajtuara ishin konsideruar “shumë të rralla” dhe në të vërtetë “praktikisht nuk ekzistonin”. Tani dënimi me vdekje bëhet i papranueshëm në lidhje me çfarëdo rrethanë.

Veritas.com.al/