JOEL B. POLLAK

Presidenti Donald J. Trump mbyll presidencën e tij të Mërkurën si një hero tragjik. E meta fatale që e bëri atë të suksesshëm – vullneti i tij për të fituar, pavarësisht – solli gjithashtu përfundimin e hidhur në mandatin e tij.

Ndryshe nga paraardhësit e tij, ai kurrë nuk e shkeli ligjin (si Clinton), ose rregullat e Kushtetutës (si Obama), por ai testoi limitet e demokracisë duke besuar “lëvizjen” e tij për të imponuar vullnetin e saj.

Guximi i tij e bëri atë një president jashtëzakonisht të suksesshëm – deri në sfidën e tij katastrofike të 6 janarit, e cila e ka lënë Partinë Republikane të ndarë dhe të dekurajuar.

Po tani? Do të ketë shumë përpjekje për të përshkruar një drejtim të ardhshëm për lëvizjen MAGA, për partinë dhe për konservatorizmin.

Detyra e menjëhershme do të jetë të kundërshtojmë axhenden e Presidentit Joe Biden.

Biden tashmë po premton të vendosë 11 milion të huaj të paligjshëm në një rrugë drejt shtetësisë, për shembull – një ide që populli amerikan e ka hedhur poshtë për pesëmbëdhjetë vjet, të paktën pa sigurinë e kufirit më parë. Ardhja e karvanëve të rinj me emigrantë në kufi, tërhequr nga premtimet e Biden, thekson rrezikun.

Biden gjithashtu do të ri-hyjë në Marrëveshjen e Klimës së Parisit, e cila përshkruan rritje më të ngadaltë për SH.B.A. ndërsa lejon lirinë e veprimit për Kinën dhe kombet e tjera “në zhvillim”. Edhe ekspertët e klimës ranë dakord, kur Trump u tërhoq nga marrëveshja, që bëri pak për planetin.

Në një masë të madhe, premtimet gjithëpërfshirëse të Biden do të mposhten më shumë nga realiteti sesa nga Republikanët. “Për një parti të majtë në pushtet, antagonisti i saj më serioz është gjithmonë propaganda e saj e së kaluarës,” vuri re George Orwell.

Megjithatë, opozita politike duhet ende të vendosë se çfarë beson.

Angazhimi kryesor i Partisë Republikane është Kushtetuta – vizioni i saj për njerëzit e lirë dhe të drejtat e patjetërsueshme; në modelin e tij të checks and balances; në strukturën e saj federaliste që lejon shtetet të ndjekin rrugën e tyre.

Nevoja urgjente për të mbrojtur Kushtetutën do të bëhet e qartë ndërsa Demokratët përgatiten t’i japin fund obstrucionizmit të Senatit, mbushjes së gjykatave, të shtojnë shtete të reja dhe të godasin fjalën e lirë.

Përtej këtij fokusi kushtetues, partia duhet të gjejë rrugën e saj përpara në politikë.

Në 2009 dhe 2010, Tea Party u rebelua në opozicion me shpenzimet plangprishëse të qeverisë. Kjo nuk është më një bazë e besueshme për opozicion. Nën Trump, deficitet u rritën.

Republikanët shpresonin të rritnin ekonominë aq sa të lehtësonin qeverinë nga deficiti, por Demokratët, si gjithmonë, nuk treguan vullnet për të shkurtuar shpenzimet. Dhe pandemia e koronavirusit kerkoi ndërhyrje masive fiskale, me më shumë në vazhdim.

Eventualisht, frenezia e shpenzimeve do të duhet të marrë fund. Ose SHBA do të frenojnë shpenzimet dhe programet e autorizimit të reformave, ose përndryshe do të duhet të dështojmë.

Ka pasur një moment të shkurtër të mundësive nën Obamën kur të dy palët mund të kenë qenë të gatshme të bëjnë hapin së bashku. Por Obama nuk pranoi të drejtojë, duke injoruar rekomandimet e komisionit dypartiak që ai mblodhi. Republikanët duhet ta ofrojnë atë udhëheqje – por një opozitë efektive do të kërkojë diçka më shumë.

Rindërtimi pa Donald Trump duhet të përfshijë politikat e tij, axhendën “MAGA”. Republikanët duhet të qëndrojnë për kufij të fortë, dhe kundër emigracionit të paligjshëm, për shembull.

GOP duhet gjithashtu të mbajë qasjen e Trump ndaj tregtisë së lirë, e cila ishte jashtëzakonisht e suksesshme dhe të këmbëngulë në reciprocitet me partnerët tanë tregtarë.

Në politikën e jashtme, “Amerika e Para” duhet të mbetet qasja Republikane, duke ndërtuar forcën ushtarake dhe duke mbështetur aleatët Amerikanë duke shmangur luftërat e panevojshme.

Në ekonomi, Republikanët duhet të mbeten partia e rritjes, kundër përpjekjeve të Demokratëve për të vendosur rishpërndarjen – që do të thotë pa dyshim të kesh më pak për të rishpërndarë.

Trump filloi të zgjidhë problemin më shqetësues në politikën bashkëkohore Amerikane – varfërinë te popullsia e zezë – duke theksuar politikat pro rritjes, duke i dhënë përparësi prodhimeve dhe duke zbatuar ligjet e emigracionit.

Demokratët propozojnë ngritjen e taksave për të paguar më shumë ndihma qeveritare, një version statist i ekonomisë “në renie”.

Kjo i përshtatet Wall Street, i cili duket se del nga çdo krizë më i pasur se më parë.

Wall Street mbështeti Demokratët shumë në vitin 2020 dhe korporatat e mëdha po ndihmojnë të majtën të shtypë lirinë e fjalës. Ata kontrolluan turmat e majta që rrethuan qytetet tona; ata po zbatojnë “kulturën e anulimit” që synon të largojë disidencën nga politika Amerikane.

Trump pati sukses kur ai theksoi Main Street. Kjo është ajo ku theksi ekonomik i Republikanëve duhet të vazhdojë të jetë.

Republikanët gjithashtu mund të sfidojnë pretendimin e Demokratëve për të qenë partia e “shkencës”. Pandemia ka provuar që mburrja të jetë një farsë, pasi Demokratët imponuan bllokime të ashpra të panevojshme dhe sindikatat e mësuesve në qytete dhe shtete të mëdha të drejtuara nga Demokratët i detyruan fëmijët të qëndronin në shtëpi kur ata ishin në rrezik minimal të transmetimit të koronavirusit ose vuajtjes së efekteve më të këqija te tij. Shtytja e së majtës për transgjinorizëm universal dhe për abortin deri në lindje, sfidon gjithashtu realitetet themelore shkencore.

Në një epokë pas Trump, Partia Republikane gjithashtu ka një mundësi për të korrigjuar disa nga gabimet e tij. Për shembull, Trump ishte tepër armiqësor me kundërshtarët, nganjëherë. Për shumë mbështetës të tij, taktikat e tij dukeshin të domosdoshme, sepse ai u përball me kundërshtim gati universal nga media dhe sepse Demokratët ishin të vendosur ta shkatërronin përpara se ai të fillonte.

Ata janë ende të vendosur: po sulmojnë biznesin dhe markën e tij dhe nuk do të ndalen derisa ta varfërojnë atë.

Kundër një Partie Demokratike që ende nuk mund të bindet për të dënuar protestuesit e majtë; kundër një presidenti të ri, reagimi i parë i të cilit ndaj trazirave të Kapitolit ishte quajtja e policisë raciste; dhe kundër një media që ende e portretizon Amerikën si një komb të lig, Republikanët duhet të japin një shembull për civilizimin dhe përfshirjen. Këto ishin vlera të cilave Trump u beri homazh, por rrallë u imitua.

Me besimin si udhëheqëse të saj, Partia Republikane mund të rivendosë miqësinë midis Amerikanëve ndërsa mbron lirinë.

VERITAS.COM.AL/