Kancelari gjerman, Olaf Scholz, do të shkojë në Pekin këtë javë, duke u bërë kështu lideri i parë i G7 që viziton Kinën që nga fillimi i pandemisë.

Ky udhëtim ka ngjallur polemika si në shtëpi ashtu edhe në pjesën tjetër të Evropës.

Kritikët argumentojnë se është koha për të shkëputur shembullin e Angela Merkelit: në vend që të thellojnë lidhjet ekonomike me regjimet autoritare, Gjermania dhe BE-ja duhet të shkëputen prej tyre.

Ky, thonë ata, është një mësim nga varësia e Berlinit nga gazi rus, i cili tani është bërë një detyrim i kushtueshëm. Në vend të shkëputjes, Scholz po lejon kompaninë kineze të transportit Cosco të marrë një pjesë të vogël në pjesë të portit të kontejnerëve të Hamburgut, pavarësisht kundërshtimit nga qeveria e tij.

Anëtarët e partisë së Gjelbër – një partner i vogël koalicioni që kundërshton marrëveshjen – argumentojnë privatisht se kancelari ka rënë dakord vetëm për këtë shitje potencialisht të rrezikshme të infrastrukturës kritike si një dhuratë për nikoqirin e tij Xi Jinping.

Ata që janë në favor të udhëtimit argumentojnë se rivendosja e kontaktit personal me Xi është thelbësore pas viteve të izolimit pandemik. Sipas këtij arsyetimi, izolimi i Vladimir Putin gjatë shpërthimit të COVID inkurajoi “radikalizimin” e tij në Ukrainë. Për më tepër, tregu kinez është thjesht shumë i madh për t’u injoruar.

Shumë kompani të mëdha gjermane kanë investuar thellë në Kinë dhe gjenerojnë pjesë të mëdha të fitimeve të tyre atje. Ata që mbrojnë udhëtimin kanë vënë bast në Kinë për rritjen e tyre, edhe nëse potencialisht po mbivlerësojnë potencialin e përgjithshëm të rritjes së vendit.

Nuk ka dyshim se udhëtimi vjen në një moment të vështirë. Ndërsa mesazhet e Scholz-it kanë qenë të paqarta, Gjermania duhet të jetë e qartë në prioritetet e saj strategjike në një moment konfrontimi gjeopolitik. Nëse kancelari gjen mënyrën e duhur për të shpjeguar veprimet e tij, ai ende mund ta bëjë një vizitë të suksesshme në Pekin.

Së pari, ai duhet të mbajë një qëndrim të vendosur për rëndësinë e sanksioneve kundër Rusisë. Çdo ndihmë me armë apo mbështetje materiale për Rusinë minon rendin evropian të sigurisë – i cili është më i rëndësishëm se përfitimet ekonomike nga tregtia. Mbështetja e Pekinit për luftën e Moskës kundër Ukrainës deri më tani ka qenë e heshtur. Kompanitë kineze të teknologjisë kanë reduktuar aktivitetet e tyre në Rusi, duke siguruar që sanksionet të vazhdojnë të dobësojnë aktivitetin ushtarak të Kremlinit.

Sektori financiar i Kinës është larguar nga Rusia. Meqenëse Pekini ka refuzuar të furnizojë armë, Moskës i është dashur t’i blejë ato nga Irani dhe Koreja e Veriut. Kur ai takohet me Xi, Scholz duhet ta ketë të qartë se çdo ndryshim pozicioni do të çonte në një përshkallëzim të tensioneve gjeopolitike. Gjermania do të duhet të përcaktojë pasojat e mundshme – edhe nëse këto sjellin kosto ekonomike.

Së dyti, ndërsa kompanitë, punëtorët dhe konsumatorët gjermanë varen nga tregtia me Kinën, subvencionet masive shtetërore nga Pekini shtrembërojnë kushtet e barabarta. Kina po e bën gjithnjë e më shumë transferimin e teknologjisë një kusht për aksesin në treg dhe po përdor tregtinë si një mjet shtrëngimi politik, siç bëri kohët e fundit kundër Lituanisë.

Scholz duhet të bëjë të qartë se Gjermania do të udhëheqë një qëndrim të ashpër dhe të bashkuar të BE-së për këto çështje. Negociatat e traktatit të tregtisë dhe investimeve janë një kompetencë ekskluzive e BE-së.

Ai duhet të thotë se Gjermania do të vazhdojë të mbështesë zhvillimin e mjeteve të tilla si mekanizmi i BE-së kundër detyrimit ekonomik dhe sistemi i saj i verifikimit për investimet ruse dhe bjelloruse. Në tregun e përbashkët, shtrëngimi ekonomik ndaj një vendi të BE-së do të konsiderohet si shtrëngim ekonomik ndaj të gjithë bllokut.

Mesazhi i tretë duhet t’u drejtohet atyre që udhëtojnë me Scholz për në Pekin. Kompanitë gjermane mund të vazhdojnë tregtinë me Kinën, por varësitë kritike duhet të reduktohen. Kjo, në rast konfrontimi gjeopolitik, mund të nënkuptojë sakrifikimin e fitimeve. Kjo nuk do të thotë përfundimi i marrëdhënieve të biznesit dhe humbja e atyre fitimeve tani.

Ata që argumentojnë për shkëputjen e përgjithshme ekonomike duket se harrojnë ndikimin që kjo do të kishte te punëtorët dhe konsumatorët. Në vend të kësaj, kompanitë duhet të zbatojnë plane emergjente për të siguruar vazhdimësinë e operacioneve në rast se Kina armatizon lidhjet e saj tregtare.

BE-ja ka varësi të lartë për 6 për qind të importeve të saj, duke përfshirë në energjinë dhe industritë e gjelbra, ekosistemet, shëndetësinë dhe digjitale, duke përfshirë mes të tjerash gjysmëpërçuesit. Këto duhet të adresohen

Ruajtja e kanaleve të hapura me Kinën është e rëndësishme dhe kancelari gjerman mund të përgëzohet që është lideri i parë perëndimor që rivendos kontaktet. Por vetëm me sinjale të qarta mbi nevojën për t’i dhënë përparësi sigurisë perëndimore, interesave të saj ekonomike dhe unitetit evropian, kjo vizitë mund të jetë një sukses i vërtetë.