“Ky është një armik i vështirë dhe ne duhet të bëjmë si Milani i Arrigo Sacchit, të gjithë në mbrojtje dhe të gjithë në sulm, ai që luan vetëm humbet”, tha Rama.

Nga ana tjetër, në nisje të artikullit, “La Stampa” shkruan:

“Nuk e tradhton dashurinë e tij për Italinë edhe te metaforat kryeministri i Shqipërisë, Edi Rama, i cili dje goditi imagjinatën italiane me fjalët e tij të solidaritetit dhe dërgimin e 30 vullnetarëve, përfshirë mjekë dhe infermierë, për të ofruar ndihmën për qendrat më të prekura në Lombardi”.

Kryeministri Rama, pikërisht në një kohë kur Europa po mundohet të tregojë solidaritet, Shqipëria nuk mungoi për t’i dhënë mbështetjen e saj Italisë. Si lindi ideja?

“Ne kemi jetuar me Italinë çdo ditë, përgjithmonë, dhe kur kuptuam se kishte nevojë për forcat e vijës së parë i thashë vetes: “Le të bëjmë diçka, nuk do të jetë shumë, por prapë një ndihmë është… “Kështu që telefonova ministrin Luigi Di Maio dhe së bashku organizuam operacionin, duke u koordinuar edhe me Shëndetësinë. E shkëlqyer ishte përgjigjja e menjëhershme nga mjekët dhe infermierët tanë. Edhe këtu kemi vdekje dhe të infektuar, por situata italiane është më serioze, dhe mobilizimi është ndjerë “.

Si mendoni si po sillet Bashkimi Europian në këtë fazë?
Për ne, Bashkimi Europian është rruga e vetme dhe destinacioni i vetëm, edhe nëse është një projekt i papërsosur, i cili ndonjëherë është bllokuar, është i vetmi që mund të ketë sukses. Ky është një armik i padukshëm, i cili nuk ka nevojë për viza, që nuk shikon kufijtë e Schengenit dhe që nuk mund të hidhet në det: përballë një armiku që sfidon vetë kuptimin e komunitetit tonë njerëzor, frikësohet të shohë vendet europiane të cilat mbyllen dhe bëjnë dekrete shpesh kontradiktore. Kjo jep idenë e pamundësisë për të luajtur të gjithë së bashku.

A mendoni se dobësia europiane rrezikon të lërë një boshllëk politik që të tjerët mund ta mbushnin?

Askush nuk mund të zëvendësojë Bashkimin Europian dhe shpresoj se kjo dobësi do të shndërrohet në mundësi për të gjetur një kohezion të ri të brendshëm.

Shqipëria ka parë bllokimin e negociatave vetëm disa muaj më parë. Si e konsideroi këtë opinion publik shqiptar?
Ishte një tërmet i tmerrshëm psikologjik, madje edhe para atij gjeologjik që pasoi. Për ne, BE është i vetmi vend ku mund të ulemi, një hapësirë ku fati është në duart tona dhe jo në duart e të tjerëve. Në fund të fundit, nuk është hera e parë që ka ndodhur: Unë kam parë mirë zhgënjimin e Italisë të lënë vetëm në krizën e migrantëve, dhe pjesërisht edhe tani, ndërsa po lufton një luftë që nuk është një luftë italiane…

Çfarë prisni nga Komisioni i Ursula von der Leyen?
Ne kemi marrë ‘po’-në për të hapur negociatat vetëm disa ditë më parë, kam një admirim të madh për të, ajo është një grua e jashtëzakonshme, me një ndjeshmëri të veçantë, dhe me një sens të fortë gjeopolitik, mendoj se ajo dëshiron t’i japë një kthesë të thellë strategjike Europës.

Cili është mësimi politik që duhet të nxirret nga kjo krizë e madhe globale?
Unë nuk mendoj se ky virus ka mbërritur për të mirën tonë, por siç tha papa Françesku gjithashtu na jep mundësinë të reflektojmë mbi marrëdhëniet që kemi me natyrën, me familjet tona, me nivelin e komunikimit midis shteteve. Askush nuk mund të përjashtojë që Kina në vetvete nuk do të bjerë viktimë e virusit ose se infeksioni nuk do të kthehet në vendin ku dukej i zhdukur. Është një iluzion të mendosh që nuk duhet të veprojmë së bashku.

Çfarë mendoni për menaxhimin aktual të pandemisë?
Unë mendoj se duhet të reagojmë nga ana ekonomike. Nuk mund ta mbyllim veten për të bërë vetëvrasje, përsëris, ne nuk e fitojmë ndeshjen vetëm në mbrojtje, e as nuk mund ta imagjinojmë se jemi mbyllur në shtëpi për një vit. Por, reagimi duhet të jetë i zakonshëm, i koordinuar, pasi fenomenet nuk mund të funksionojnë të vetmuar. Unë nuk kam iluzione, njeriu nuk u krijua të jetë i përsosur, por duhet të mësojmë të jetojmë me gabimet tona, jo të jetojmë me mëkatet tona.