Vatikani zgjodhi pasditen e kësaj të enjte Papën e ri. Pasardhësi i të ndjerit Pap Françesku që ndërroi jetë muajin e kaluar është Robert Francis Prevost, emri papnor i të cilit është Leoni XIV.

Kardinali Prevos është 69-vjeç dhe ka lindur në Çikago ) më 14 shtator 1955. Ai tashmë shihet si një reformator i Papa Françeskut, i cili në vitin 2014 çoi të drejtonte dioqezën e Çiklajos në Peru. Ai u pëlqye aq shumë nga besimtarët atje, saqë në vitin 2015 mori shtetësinë peruane.

Ai e drejtoi atë dioqezë deri në vitin 2023, kur Françesku e solli në Romë për të qenë kreu i Dikasterit të fuqishëm të Vatikanit për Ipeshkvijtë, përgjegjës për verifikimin e nominimeve për klerin e lartë në të gjithë botën.

Prevost ishte gjithashtu president i Komisionit Papnor për Amerikën Latine, një punë që e mbante në kontakt të rregullt me ​​hierarkinë katolike në një rajon të botës që ende numëron më shumë katolikë.

Edhe pse ai mbajti një profil të ulët në Romë, ai ishte pjesë e një prej reformave më të rëndësishme të ndërmarra nga Françesku: shtimi i tre grave në bllokun votues që vendos se cilët nominime për peshkopë t’i paraqiten Papës.

Përpara zgjedhjes së tij, mendohej se rinia e tij relativisht e re mund të llogaritej kundër tij, sepse kardinalët nuk do të donin të zgjidhnin një Papë, mbretërimi i të cilit mund të zgjaste për dy dekada ose më shumë.

Këto shqetësime u hodhën poshtë me sa duket nga shumica e zgjedhësve kardinalë, të cilët i kanë dhënë Kishës Katolike Papën e parë nga SHBA-ja, një ndryshim historik.

Por, cilat janë kontributet e deritanishme të Papës së ri, Leno XIV si kardinal:

Në vitin 1977 Robert Francis Prevost hyri në noviciatin e Urdhrit të Shën Agustinit (OSA), në provincën e Zojës së Këshillit të Mirë, në Saint Louis. Më 29 gusht 1981 bëri kushtet e përjetshme. Studioi  në Bashkimin Teologjik Katolik, në Çikago, ku u diplomua në teologji.

Në moshën 27-vjeçare u dërgua nga Urdhri në Romë për të studiuar  drejtësinë kanonike në Universitetin Papnor të Shën Tomës së Akuinit, (Angelicum). U shugurua meshtar më 19 qershor 1982, pasi mori  diplomën në vitin 1984, për t’u dërguar në misionin e Chulucanas, në Piura, Peru (1985-1986).

Në vitin 1987 mori titullin e doktorit me temën: “Roli i eprorit vendas të Urdhrit të Shën Agustinit”. Në të njëjtin vit u zgjodh drejtor i thirrjeve dhe drejtor i misioneve të Provincës Augustiniane “Nëna e Këshillit të Mirë” në Olympia Fields, Illinois (SHBA). Në vitin 1988 u dërgua në misionin Trujillo si drejtor i projektit të formimit të përbashkët për dëshirtarët Augustinianë të Vicariates të Chulucanas, Iquitos dhe Apurímac. Aty qe epror i bashkësive (1988-1992), drejtor i formimit (1988-1998) dhe mësues i meshtarëve që kishin bërë kushtet (1992-1998). Në Kryedioqezën e Trujillo-s ishte vikar gjyqësor (1989-1998), profesor i së drejtës kanonike, patristike dhe moralit, në Seminarin e Madh “Shën Karli dhe Shën Marçeli”.

Në vitin 1999 u zgjodh epror provincial i Provincës “Nëna e Këshillit të Mirë (Chicago). Pas dy vjetësh e gjysmë, Kapitulli i Përgjithshëm i Zakonshëm e zgjodhi Epror të Përgjithshëm, detyrë që Urdhri ia besoi përsëri në Kapitullin e Përgjithshëm të Zakonshëm të vitit 2007. Në tetor 2013 u kthye në provincën e tij (Chicago) për të mësuar meshtarët me kushte dhe për të kryer detyrën e famullitarit provincial; detyrë që e kreu derisa Papa Françesku e emëroi, më 3 nëntor 2014, administrator apostolik të Dioqezës së Chiclayo (Peru), duke e lartuar në dinjitetin ipeshkvnor të ipeshkvit titullar të Dioqezës së Sufarit. Më 7 nëntor mori drejtimin kanonik të dioqezës, në prani të nuncit apostolik, James Patrick Green; u shugurua ipeshkëv më 12 dhjetor, në festën e Zojës së Guadalupes, në katedralen e dioqezës së tij. Është ipeshkëv i Chiclayo që nga 26 shtatori 2015. Nga marsi 2018, është nënkryetar i dytë i Konferencës së Ipeshkvijve Peruanë. Më 2019 Papa Françesku e pati emëruar anëtar të Kongregatës për Klerin dhe më 2020, anëtar të Kongregatës për Ipeshkvijtë