Një parajsë e vogël e gjelbër për alpinistët që kërkojnë shtigje, që nuk janë aq të njohura dhe as të shtrenjta.

Pamja është një nga sekuencat më mahnitëse të filmit për fituesen e çmimit Nobel për Letërsinë Annie Ernaux, “The Super-8 Years”.

Aty shfaqet koha, kur Ernaux udhëtoi në Shqipëri në vitet 1960, në një kohë kur diktatura zhyti të gjithë vendin në izolim.

Sot, pavarësisht imazhit, gjithashtu të rënduar së një toke të trafikut të mafies – Shqipëria po shkon drejt një rikthimi turistik, e pa dyshim po shpreson që në disa vite të zëvendësojë Kroacinë si parajsë ballkanike.

Pikat e forta për këtë?

Një kryeqytet që është ofruar për të ngjyrosur dhe shumëfishuar veprat e artit të rrugës, qytetet kulturore të Jugut, plazhet e Adriatikut dhe malet që ofrojnë mundësi të mrekullueshme për ecje.

Udhëtim në Alpe

Ata quhen “Alpet Dinarike”.

Zinxhiri – pika më e lartë e të cilit, Maja e Jezercës, 2 mijë e 694 metra, ndodhet në Shqipëri – është një destinacion gjithnjë e më i popullarizuar nga të apasionuarit pas ecjes, të tërhequr nga bukuria e peizazheve dhe modestia e kostove.

Lugina e Valbonës, një park kombëtar 8 mijë hektarësh, është më i vizituari nga këto rajone në zgjerim.

Alpinistët vijnë këtu nga kudo: shumë evropianë, por edhe indianë dhe amerikanë.

Nga Valbona, një qytet i vogël, arrihet në fshatin alpin më të mirë të ruajtur në rajon: Thethin.

Ngjitja në qafën e Valbonës është e gjatë.

Gjatë vjeshtës, e kuqja e ahut flakëron, duke i dhënë ngjitjes një ajër të verës indiane.

Muret e gjera gri dhe të bardha, pllaka gëlqerore gjigante, të rrudhura, ngrihen mbi alpinistët.

Shtegu vijon midis pemëve të arrave, gështenjave, mollëve të egra dhe një shumëllojshmërie bredhi shumë e përhapur në Evropën Lindore.

Boronicat, luleshtrydhet e egra dhe shegët rriten në anë të rrugës.

Fauna është më e largët, por nuk duhet ankuar.

Në këto pyje ende mund të gjeni ujqër, arinj dhe rrëqebull. Lumi është shtëpia e troftës së mermerit, një peshk i rrallë.

Nga qafa shihen “bjeshkët e mallkuara”, (Bjeshkët e Nemuna). Emri vjen nga një legjendë e vjetër e shekullit të XV-të.

Një grua kishte ikur nga pushtimi turk me dy fëmijët e saj duke u ngjitur në mal.

Por pasardhësit e saj vdesin përfundimisht nga etja dhe nëna mallkon malin, i cili do t’u japë emrin dy majave.