Intervistë për ‘La Republica’. 

Edi dhe Giorgia, çifti i çuditshëm. Ai është një kryeministër socialist historik dhe novator, politikan dhe artist, ajo është një grua e së djathtës, e së djathtës që dikur në Itali i konsideronte shqiptarët si rrezik. Ajo është këmbëngulëse dhe e vendosur, ai, një ish-basketbollist, është një gjigant. Dallimi në lartësi bie në sy edhe në fotot zyrtare. E para në dhjetor 2022, kur të dy u takuan në Tiranë në samitin ndërkombëtar mes BE-së dhe vendeve të Ballkanit.

“Unë jam 198 centimetra i gjatë, por kur ajo flet duket më e gjatë se unë,” do të thonte Rama më 2 qershor, pas një përqafimi të ngrohtë në funeralin e Silvio Berlusconit. Dhe më 17 gusht, në fund të udhëtimit të shpejtë të gushtit nga Pulia, ai e quan atë “motra e Shqipërisë”, duke rezervuar titullin “vëllai i Italisë”. Për Ramën, kryeministri italian është sponsori më bujar dhe më i bindur i hyrjes në BE.

President, a e shpjegon kjo miqësinë tuaj?

Me Giorgia Melonin, megjithatë, ndjenja politike është veçanërisht e dukshme.

“Unë shkoj mirë me të, sepse ajo është një person real dhe dikush që është vërtet i njëjtë në televizion dhe kur flet personalisht. Ajo thotë atë që mendon dhe nënkupton atë që thotë. Ajo është një politikane e veçantë”.

Si lindi pakti për emigrantët?

“Giorgia kishte folur me mua për këtë para verës, më pas biseduam më 15 gusht, kur ajo erdhi në Shqipëri. Kemi pasur kërkesa të tjera, nga vende të ndryshme, por Italisë nuk i thonim dot jo”.

Kush do të përballojë shpenzimet?

“Italia do të kujdeset për krijimin dhe menaxhimin e qendrave: strukturat ende duhet të ndërtohen”.

Por me marrëveshjen e djeshme po ju vjen një dhimbje koke e madhe. Cili është kompensimi?

“E pabesueshme, të gjithë më pyesin këtë. Por në vend të kësaj unë mendoj se kjo gjë duhet parë në një mënyrë shumë më të thjeshtë. Ne nuk bëjmë biznes. Dhe ne tashmë kemi përvojë në pritjen e refugjatëve afganë”.

Dhe kështu pse?

“Sepse kur Italia ka nevojë për ne, ne japim një dorë dhe jemi të nderuar ta bëjmë këtë. Sepse Italia na tregoi kaq shumë respekt, na dha një dorë të madhe jo një herë por shumë herë, na priti krahëhapur kur shpëtuam nga ferri”.

Në këtë fazë, Shqipëria ka shumë nevojë për investime italiane.

“Italia tashmë investon shumë në Shqipëri, por mund të bëjë shumë më tepër. Megjithatë, jo për këtë arsye ne kemi vendosur ta ndihmojmë vendin tuaj, por nga një frymë e pastër dhe e thjeshtë miqësie. Kështu ushqehen dhe afirmohen miqësitë”./La Repubblica